Ocena użytkowników: 3 / 5
Wiersz Władysława Broniewskiego "Poezja" jest nakreśleniem programu poetyckiego i postawieniem przed poezją określonych zadań, których domagał się poeta w czasach dla niego współczesnych. Broniewski bezpośrednio zwraca się do poezji i wskazuje jej błędy, ale również wskazuje drogę, którą powinna się kierować. Pierwsze zwrotki są opisem współczesnego dla poety stanu poezji - oderwanej od rzeczywistości, płytkiej, służącej jedynie usypianiu, zabawie słownej. Zdaniem poety słowa poezji "tłumią i kłamią!". Broniewski pragnie wykorzystać poezje do celów rewolucji społecznej. Dlatego zwraca się do poezji słowami:
"Ty masz werbel nam zgrać do marszu!
Smagać słowem! Bić pieśnią! Wznieść hymnem!"
Broniewski odrzuca: "Marne słowa. I błahe. I zimne" nie potrzebuje białych westalek, lecz pochodu do wali, którą ma być właśnie poezja.
Poeta odrzuca poezję słabą, nakazuje jej był poezją gorąco zagrzewającą do walki i jednocześnie pokazać piękno, zwyczajnych prostych radości życia:
"Jest gdzieś radość ludzka zwyczajna (...)
Powszedniego chleba słów daj nam
i stań przy nas i rozkaż - bić się!"
Ludzie odmienieni przez taką poezję zdolni będą oddać za te idee życie. Poeta posługuje się drastycznym obrazem poetyckim, aby podkreślić zdolność do poświęceń:
"rozkaz żyły na struny wyszarpać
i naciągać, i trącać jak struny"
Idee zwyciężą. Siła napędową będzie poezja i miłość. Natomiast poezja po zwycięskiej walce przyniesie ukojenie i prostotę oraz wieczna sławę bohaterom minionych zmagań.
W "Poezji" Broniewski starał się nawiązać do tradycji romantycznej i połączyć ją z walką rewolucyjną, którą propagował. Podobnie jak w romantyzmie poezja ma za zadanie pobudzić do walki, wzmocnić morale, lecz nie dotyczy to walki narodowowyzwoleńczej, lecz walki klasowej. Jest to zatem poezja tyrtejska mająca porywać do walki, pełna wzniosłości i patosu. Charakterystyczne jest romantyczne - emocjonalne podejście do walki i heroiczne poświęcenie.
Broniewski pozostawia sobie rolę poety romantyka wzywającego do walki, gdyż stawiał przed poezją program, który również on musiał realizować.
Wiersz jest programem skierowanym do ludzi parających się poezją, w czasach narastających konfliktów społecznych, dyktatorskich rządów, którym pragnął wypowiedzieć walkę.