darmowe opowiadania do czytania

Rozdział 1. Idealny obrazek – życie w social mediach

Telefon Zosi znów zawibrował, przerywając ciszę jej pokoju. Kolejne serduszko, kolejny komentarz.

Światło ekranu rozświetlało jej twarz, podczas gdy wokół panował półmrok. Pościel otulała ją jak kokon, ale zamiast ciepła dawała tylko ciężar.

Przesuwała palcem po ekranie w rytmie powiadomień.

„Ale ty masz życie 😍” – napisała Natalia.

„Zazdro!” – dopisał Kuba.

„Mega!” – rzuciła jeszcze inna koleżanka.

 Zosia uśmiechnęła się słabo, ale zaraz westchnęła i odłożyła telefon obok. Zdjęcie z wczorajszej imprezy faktycznie wyglądało jak kadr z filmu: kolorowe światła, tłum za plecami, ona – rozpromieniona, szczęśliwa. Uchwycony idealny moment.

Zapach pamięci

Jej rozmyślaniom nie było końca. Jednocześnie była rozdrożem dróg nie wiedząc, którą z nich wybrać, ograbionym z jesiennych liści drzewem i pozbawioną wody rzeką. Tak właśnie się czuła niepotrzebna i niechciana. Za to jej serce było niekończącą się otchłanią tęsknoty, smutku i żalu. Samotna i w samotności swoją rozpacz topiła w oceanie łez, który wylała. Od tej chwili to łzy i ból byli towarzyszami jej marnego życia. To one zastępowały wszystko i wypełniały każdą minutę. Minął jeden tylko jeden dzień, od kiedy Marek ją zostawił, a ona czuła jakby minęła wieczność. Jakby postarzała się o kilka lat. Przez te kilkanaście godzin wyparowało z niej wszystko w co do tej pory wierzyła, o co walczyła i to jak wiele poświęciła. W tamtym momencie była niezdolna nawet do płaczu.