mural opowiadanie

Wróć do strony głównej serii →

Powietrze pachniało betonem, wilgocią i lekko dymem z pobliskiej piekarni. Maja uniosła rękę, ostrożnie nanosząc ostatni pociągnięcie pędzla. Gwiazdy były jeszcze na niebie, ale wschód słońca już majaczył gdzieś za horyzontem, malując niebo w odcieniach purpury i pomarańczy. Jej najnowsze dzieło – ogromny, ekspresyjny mural przedstawiający dziewczynę z rozwianymi włosami, pędzącą na deskorolce przez kosmos – było prawie gotowe.