Porównanie światów z opisu tarczy Achillesa i XVIII wiecznego serwisu polskiego.
W eposie Homera „Iliada” i Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz” odnajdujemy opisy mające wartość dokumentu historycznego. Odzwierciedlają one życie dwóch społeczeństw w różnych epokach. U Homera jest to opis tarczy Achillesa, a u Mickiewicza serwisu polskiego z wieku XVIII. Epopeje charakteryzuje przedstawienie mitycznych, historycznych lub przełomowych dziejów. Tak jest również w przypadku tych eposów.
Homer przedstawia w „Iliadzie” historie mityczne – dzieje Achillesa. Natomiast Mickiewicz przełomowe wydarzenia dla Polski epoki napoleońskiej, powiązane licznymi epizodami.
Opis tarczy Achillesa przedstawia społeczeństwo starożytne dla którego wierzenia i obyczaje odgrywały decydującą rolę. Obrazy z życia tych ludzi umieszczone są na tarczy, którą Hefajstos wykuł dla Achillesa.
Przekaz jest autentyczny, gdyż autor to jeden z ludzi jej epoki. Dlatego też ma on jeszcze jedną zaletę, ówczesne spojrzenie ludzi na wszechświat, ich wyobrażenie o nim. Na pierwszej warstwie umieszcza Homer zatem wszechświat, gwiazdy, planety i księżyc. Dopiero, gdy przechodzimy do kolejnych warstw tarczy zagłębiamy się w szczegóły. Sprawy bardziej przyziemne, z którymi człowiek związany jest na co dzień. Ukazane są dwa miasta w czasie pokoju, kiedy odbywają się gody weselne. Przedstawiony jest również spór o zapłatę rozstrzygany przez sędziów.
Dalej ukazane zostają pola oprawne, praca żniwiarzy, oraczy oraz pan, który zadowolony z pracy swoich poddanych nagradza ich wieczerzą.
Oprócz pracy w polu, winnicy, podczas pokoju rozwija się zabawa, radość z życia. Autor przedstawia to w beztroskim tańcu młodzieży, godach weselnych. Z opisu tarczy możemy wywnioskować jakich narzędzi używano wówczas czy też w jaki sposób się ubierano.
Homer przedstawił więc makrokosmos – gwiazdy, planety i mikrokosmos – ludzi podczas codziennych zajęć. Bogowie przedstawieni są w symboliczny sposób. Jako potężny prąd Okeana, który otacza tarczę.