Lecz jest jednocześnie rozdarty wewnętrznie pomiędzy poświęcenie się całkowite pracy dla ludzi pokrzywdzonych, nędzarzy a miłość dla Joasi czyli pragnienie posiadania własnego domu. Rozdarcie to symbolizuje rozdarta sosna:
"Tuż nad jego głową stała rozdarta sosna.
Widział z głębi swojego dołu, jej pień rozszarpany, który ociekał krwawymi kroplami żywicy."
Głównym tematem powieści S. Żeromskiego "Ludzie bezdomni" jest problem bezdomności. Auror wskazuje grupy społeczne i jednostki dotknięte tym problemem. Stara się zgłębić przyczyny istniejącego stanu rzeczy. Dokonuje analizy psychologicznej postępowania postaci. Jest to wystarczający powód zatytułowania powieści terminem "Ludzie bezdomni", który może być w różny sposób odczytywany. Określenie to obejmuje tematykę powieści zawiązaną z bezdomnością społeczną, psychologiczną i metafizyczną.