E-opowiadania

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
 

Książka „Mango nie mów nikomu” Wendy Mass przedstawia życie trzynastoletniej Mii Winchell. Posiada ona bardzo rzadką dolegliwość, jest synestetykiem. Synestezja oznacza widzenie większej ilości barw od innych. Synestetyk, kiedy słyszy jakiś dźwięk widzi przed sobą różne kształty i kolory. Moim zdaniem ta książka posiada wiele wartości, dlatego każdy powinien ją przeczytać.

Pierwszym argumentem potwierdzającym moją tezę jest fakt, że mówi ona o tym, jakie problemy wiążą się z utratą bliskiej osoby. Ukazuje to więź Mii i jej dziadka. W czasie jego pogrzebu dziewczyna znalazła kotka, który według niej miał oczy dziadka, kiedy go widziała czuła się bezpiecznie, dlatego wzięła go ze sobą i nazwała Mango. Wierzyła, że dziadek wciąż jest przy niej do czasu, kiedy Mango też nie odszedł. Była bardzo mocno załamana i dopiero wtedy poczuła prawdziwą stratę (ich obu) jakby wcześniej to nie była rozłąka na zawsze. Przedtem nie wiedziała z czym to się wiąże, lecz wtedy to zrozumiała. Myślę, że powyższy przykład udowodnił mój argument, że ta powieść mówi o tym jakie uczucia wiążą się z utratą bliskiej osoby.

Kolejny argument potwierdzający moją tezę jest fakt, że ta książka wyraźnie przedstawia relacje rodzica i nastoletniej córki. Pokazuje to relacja Mii z jej rodzicami. Zwłaszcza wtedy, kiedy jej mama i tata dowiadują się o jej synestezji, co bała się im powiedzieć przez trzynaście lat, ponieważ przejmowała się ich reakcją. Obawiała się, że będzie powtórka z drugiej klasy podstawówki, kiedy zaczęła mówić o swoich kolorach myśląc, że każdy tak ma przez co ludzie odebrali ją jako dziwadło. Uważam, że powyższy przykład udowodnił moją tezę, że ta książka wyraźnie przedstawia relacje rodzica i nastoletniej córki.

startPoprzedni artykuł12Następny artykułkoniec