Ocena użytkowników: 4 / 5
List do Ferenca Molnara
Piszę do Pana, ponieważ przeczytałam ciekawą i wzruszającą książkę pt. „ Chłopcy z placu broni” pana autorstwa.
W książce opisał Pan życie grupy zwykłych chłopców, którzy nie mogli znaleźć miejsca do zabawy, więc zaczęli bawić się na placu budowy. Chłopcy mieszkali w Budapeszcie, pochodzili z biednych rodzin. Wolny czas po szkole spędzali na placu bawiąc się w wojsko. Była to ich główna rozrywka. Mieli przydzielone różne stopnie wojskowe. Wspólnie ustalali zasady, których musieli przestrzegać. Gdy ich „przeciwnicy” Czerwonoskórzy wypowiedzieli im wojnę o plac „chłopcy z placu broni” zakradali się do ich siedziby w ogrodzie botanicznym, gdzie Nemeczek trzy razy zanurzył się w zimnej wodzie, oraz odkryli, że Gereb przeszedł na stronę wroga. Po przygodach z wodą mimo choroby poszedł na plac i pokonał przywódcę Czerwonoskórych Feriego Acza. Po powrocie do domu okazało się, że choroba się nasiliła i , że Nemeczek nie dożyje rana. Chłopiec przez poświęcenie zmarł a chłopcom i tak odebrano plac i wybudowano tam kamienicę.
Ocena użytkowników: 5 / 5
Legenda o hejnale Poznania
Na wieży poznańskiego ratusza mieszkał strażnik, który obserwował, czy do miasta nie nadciągają obce wojska, albo czy gdzieś nie wybuchł pożar. Razem z nim mieszkał jego syn Bolko, który mimo młodego wieku był odważny i w sercu marzył, aby zostać w przyszłości trębaczem tak jak jego ojciec.
Pewnego dnia, gdy Bolko towarzyszył swojemu ojcu w pełnieniu straży zobaczył kruka ze złamanym skrzydłem. Wziął go do domu i się nim troskliwie opiekował. Pewnej nocy Bolka obudził karzełek i przedstawił się jako król kruków. Chciał on podziękować Bolkowi za jego opiekę, więc dał mu srebrną trąbkę o szczególnej mocy, na której Bolko mógł zagrać jeden raz a muzyka przywoła stado kruków, które mu pomogą. Bolko zrobił na trąbkę specjalny futerał. Mijały lata Bolko zapomniał już o historii z królem kruków ale wciąż pamiętał o niezwykłej mocy trąbki. Po kilku latach sam został strażnikiem jak niegdyś jego ojciec. Pewnego razu pod mury miasta podeszła wroga armia. Armia zaczęła okrążać miasto i zdawało się, że nic nie uchroni miasta przed atakiem.
Ocena użytkowników: 4 / 5
Oskarżenie Zenona Ziembiewicza
Wysoki Sądzie! Czcigodna Ławo Przysięgłych! Czuje się zaszczycona mogąc przedstawić argumenty obciążające Zenona Ziembiewicza i udowodnić przypisywane mu winy.
Wysoki Sąd pozwoli, że przypomnę wszystkim tu obecnym, iż Zenon Ziembiewicz był osobą społeczną, pełnił funkcję prezydenta miasta. Niestety nie spełnił on w tej roli oczekiwań społeczeństwa, był wobec niego nieuczciwy. Bo jak inaczej szanowni zgromadzeni nazwą człowieka, który dał nadzieję robotnikom na poprawę standardu życia a później ją odebrał? Owszem uzyskał fundusze rządowe na remont domów robotników i fabryki Hettnera, ale nie walczył o nie gdy je wstrzymano. Nie zrobił nic, aby uzyskać je ponownie. Obrona oskarżonego tłumaczy go rozczarowaniem, ale co w takim razie powiedzieć o odczuciach robotników, którzy stracili pracę i środki do życia? Czy oni i ich rodziny mieli umierać z głodu tylko dlatego, że pan prezydent się rozczarował?
Ocena użytkowników: 5 / 5
Eliza Orzeszkowa w utworze pt. „Nad Niemnem” przedstawiła legendę historyczną o Janie i Cecylii. Przywędrowali oni do puszczy nadniemeńskiej w XVI wieku. Karczując puszczę zdobywali ziemię dla siebie i swoich potomków.
Pewnego razu gdy król Zygmunt August polował w tych okolicach zobaczył w środku puszczy piękną osadę i zachwycił się tym widokiem. Widząc trud i wysiłek jaki Jan i Cecylia włożyli w jej budowę nadał im miano Bohatyrów i szlachectwo. Na skutek rozrastania się rodu i podziału ziemi rząd carski odebrał im szlachectwo. Bohatyrowiczom w trudnej sytuacji pomagali Korczyńscy. Zażyłość między Korczyńskimi a Bohatyrowiczami osiągnęła punkt kulminacyjny w czasie powstania styczniowego. Po powstaniu stosunki między dworem a zaściankiem pogorszyły się. Benedykt procesował się z Bohatyrowiczami o ziemię, nie chcą dopuścić do podziału majątku Korczyna. Legenda ta odgrywa ogromne znaczenie w życiu Bohatyrowiczów. Przekazywali oni tą legendę z pokolenia na pokolenie, aby nie zatracić polskości.
Ocena użytkowników: 4 / 5
Porównanie światów z opisu tarczy Achillesa i XVIII wiecznego serwisu polskiego.
W eposie Homera „Iliada” i Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz” odnajdujemy opisy mające wartość dokumentu historycznego. Odzwierciedlają one życie dwóch społeczeństw w różnych epokach. U Homera jest to opis tarczy Achillesa, a u Mickiewicza serwisu polskiego z wieku XVIII. Epopeje charakteryzuje przedstawienie mitycznych, historycznych lub przełomowych dziejów. Tak jest również w przypadku tych eposów.