Ocena użytkowników: 4 / 5
Oskarżenie Zenona Ziembiewicza
Wysoki Sądzie! Czcigodna Ławo Przysięgłych! Czuje się zaszczycona mogąc przedstawić argumenty obciążające Zenona Ziembiewicza i udowodnić przypisywane mu winy.
Wysoki Sąd pozwoli, że przypomnę wszystkim tu obecnym, iż Zenon Ziembiewicz był osobą społeczną, pełnił funkcję prezydenta miasta. Niestety nie spełnił on w tej roli oczekiwań społeczeństwa, był wobec niego nieuczciwy. Bo jak inaczej szanowni zgromadzeni nazwą człowieka, który dał nadzieję robotnikom na poprawę standardu życia a później ją odebrał? Owszem uzyskał fundusze rządowe na remont domów robotników i fabryki Hettnera, ale nie walczył o nie gdy je wstrzymano. Nie zrobił nic, aby uzyskać je ponownie. Obrona oskarżonego tłumaczy go rozczarowaniem, ale co w takim razie powiedzieć o odczuciach robotników, którzy stracili pracę i środki do życia? Czy oni i ich rodziny mieli umierać z głodu tylko dlatego, że pan prezydent się rozczarował?
Ocena użytkowników: 5 / 5
Eliza Orzeszkowa w utworze pt. „Nad Niemnem” przedstawiła legendę historyczną o Janie i Cecylii. Przywędrowali oni do puszczy nadniemeńskiej w XVI wieku. Karczując puszczę zdobywali ziemię dla siebie i swoich potomków.
Pewnego razu gdy król Zygmunt August polował w tych okolicach zobaczył w środku puszczy piękną osadę i zachwycił się tym widokiem. Widząc trud i wysiłek jaki Jan i Cecylia włożyli w jej budowę nadał im miano Bohatyrów i szlachectwo. Na skutek rozrastania się rodu i podziału ziemi rząd carski odebrał im szlachectwo. Bohatyrowiczom w trudnej sytuacji pomagali Korczyńscy. Zażyłość między Korczyńskimi a Bohatyrowiczami osiągnęła punkt kulminacyjny w czasie powstania styczniowego. Po powstaniu stosunki między dworem a zaściankiem pogorszyły się. Benedykt procesował się z Bohatyrowiczami o ziemię, nie chcą dopuścić do podziału majątku Korczyna. Legenda ta odgrywa ogromne znaczenie w życiu Bohatyrowiczów. Przekazywali oni tą legendę z pokolenia na pokolenie, aby nie zatracić polskości.
Ocena użytkowników: 4 / 5
Porównanie światów z opisu tarczy Achillesa i XVIII wiecznego serwisu polskiego.
W eposie Homera „Iliada” i Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz” odnajdujemy opisy mające wartość dokumentu historycznego. Odzwierciedlają one życie dwóch społeczeństw w różnych epokach. U Homera jest to opis tarczy Achillesa, a u Mickiewicza serwisu polskiego z wieku XVIII. Epopeje charakteryzuje przedstawienie mitycznych, historycznych lub przełomowych dziejów. Tak jest również w przypadku tych eposów.
Ocena użytkowników: 3 / 5
Wiersz Władysława Broniewskiego "Poezja" jest nakreśleniem programu poetyckiego i postawieniem przed poezją określonych zadań, których domagał się poeta w czasach dla niego współczesnych. Broniewski bezpośrednio zwraca się do poezji i wskazuje jej błędy, ale również wskazuje drogę, którą powinna się kierować. Pierwsze zwrotki są opisem współczesnego dla poety stanu poezji - oderwanej od rzeczywistości, płytkiej, służącej jedynie usypianiu, zabawie słownej. Zdaniem poety słowa poezji "tłumią i kłamią!". Broniewski pragnie wykorzystać poezje do celów rewolucji społecznej. Dlatego zwraca się do poezji słowami:
"Ty masz werbel nam zgrać do marszu!
Smagać słowem! Bić pieśnią! Wznieść hymnem!"
Broniewski odrzuca: "Marne słowa. I błahe. I zimne" nie potrzebuje białych westalek, lecz pochodu do wali, którą ma być właśnie poezja.
Poeta odrzuca poezję słabą, nakazuje jej był poezją gorąco zagrzewającą do walki i jednocześnie pokazać piękno, zwyczajnych prostych radości życia:
"Jest gdzieś radość ludzka zwyczajna (...)
Powszedniego chleba słów daj nam
i stań przy nas i rozkaż - bić się!"
Ludzie odmienieni przez taką poezję zdolni będą oddać za te idee życie. Poeta posługuje się drastycznym obrazem poetyckim, aby podkreślić zdolność do poświęceń:
"rozkaz żyły na struny wyszarpać
i naciągać, i trącać jak struny"
Ocena użytkowników: 4 / 5
Stefan Żeromski przedstawił w "Ludziach Bezdomnych" społeczeństwo, w którym problem bezdomności nabiera różnych znaczeń. W powieści reprezentowane są wszystkie warstwy społeczne - od biedoty do arystokracji i bogatych kapitalistów. Ukazywane są stosunki społeczne uwarunkowane prawami zysku, w którym ma miejsca na sentymentalizm i litość dla biedoty.