Człowiek to krucha istota, która ma wiele słabości. Jej życie może skończyć się w mgnieniu oka. Nie jest nieśmiertelna, ani nie ma nadprzyrodzonych mocy, za to jest narażona na niepowodzenia oraz tysiące chorób i pokus. Człowiekowi nietrudno jest trafić na ścieżkę zła, jednak uważam, że to nie jego słabości skazują go na taki los, tylko jego własne decyzje i wybory.
Człowiek jest jak wędrowiec. Przemierza szczyty i doliny życia, ale bez mapy. Nie wie w którą stronę pójść. Musi zdać się na swoją intuicję, która nierzadko może się mylić. Właśnie dlatego ludzie bardzo łatwo mogą się pogubić, jednak nie oznacza to, że są skazani na zło. Posłużę się przykładem „Fausta” autorstwa J. W. Gothego. W podanym fragmencie Prologu w niebie przedstawiony jest dialog między Panem, a Mefistofelesem. Rozmawiają o Fauście i jego poczuciu niespełnienia oraz potrzebie znalezienia odpowiedzi na wszystkie pytania. Pragnie on odkryć tajemnice życia i śmierci, zagadki istnienia oraz zdobyć wszelką wiedzę. Jest pogubiony i nie może zaznać spokoju jak stwierdza diabeł. Chce ciągle więcej i dalej. To właśnie oznaka jego słabości, jednak nie jest on przez to skazany na zło, ponieważ Pan mówi, że „Ja niedługo w jasność go wywiodę”. Oznacza to, że Stwórca ostatecznie pomoże Faustowi i pokaże mu drogę.
Ocena użytkowników: 5 / 5
"W życiu trzeba mieć marzenia, a najlepiej jedno, bo na wielu trudno się skoncentrować..." - czy marzenia pomagają przetrwać okrucieństwo wojny? - rozważ podany cytat w formie eseju (luźnych rozważań).
Marzenie to «powstający w wyobraźni ciąg obrazów i myśli odzwierciedlających pragnienia, często nierealne». Marzenia napędzają Nas do rozmyślań na temat przyszłości. W czasie tragicznych czasów wojny ludzie fantazjowali, aby wciąż mieć nadzieję na lepsze jutro. Według niektórych, to wcale nie pomagało, ponieważ obywatele nie myśleli o tym co jest tu i teraz, a bardziej o perspektywach, co nie zawsze miało dobre skutki.
„…Dziś jest wczorajszą przyszłością a jutro …będzie przeszłością…”
Marcin Szczygielski, Arka Czasu
Napisz przemówienie skierowane do przywódców państw europejskich, w którym przekonasz słuchaczy, że jakiekolwiek: agresja, wojna, działanie przeciwko drugiemu państwu przynoszą wyłącznie szkodę. Potraktuj bohaterów literackich jak prawdziwych, rzeczywistych ludzi, których wspomnienia będą podstawą Twojego przemówienia.
Drodzy, zebrani tu wszyscy przywódcy państw europejskich!
Każdy z Nas się różni, jesteśmy obywatelami różnych państw, mamy inny kolor skóry, wierzymy w wyznajemy różne religie, należymy do różnych organizacji. Jednak jest coś co nas łączy. Jesteśmy Europejczykami. Jedną wielką Wspólnotą. Wojna jest Naszym odwiecznym problemem, toczymy między sobą spory choć wszyscy na tym tracimy.
Film „Idź i patrz” w reżyserii Elema Klimova rozgrywa się na okupowanej przez nazistów Białorusi w 1943 roku. Jest to wojenna opowieść o nastoletnim chłopcu. Główny bohater to Flora, który ma zamiar przyłączyć się do zbierających się w jego wiosce partyzantów radzieckich. Tytuł produkcji został zainspirowany szóstym rozdziałem Apokalipsy św. Jana.
Ocena użytkowników: 3 / 5
Ziemia jest ogromna. Wraz z rozwojem ludzkiej cywilizacji, niebieska planeta zamieszkiwana jest przez coraz więcej osób. Wiele naukowców twierdzi, że jednym z najpoważniejszych problemów obecnych czasów jest przeludnienie. Jednak mimo to równie problematyczna jest samotność. Wydaje się, że człowiek, który wszędzie otoczony jest innymi ludźmi nie jest narażony na ten problem, jednak to mylne przekonanie. Motyw samotności występuje nie tylko w wielu dziełach literackich, ale także w sztuce.