"Mango nie mów nikomu" - rozprawka z 3 argumentami | Wendy Mass
- Szczegóły
- Kategoria: Ludzkie losy w literaturze
Wprowadzenie - o czym jest książka?
Książka „Mango nie mów nikomu" Wendy Mass przedstawia życie trzynastoletniej Mii Winchell. Posiada ona bardzo rzadką dolegliwość, jest synestetykiem. Synestezja oznacza widzenie większej ilości barw od innych. Synestetyk, kiedy słyszy jakiś dźwięk widzi przed sobą różne kształty i kolory. Moim zdaniem ta książka posiada wiele wartości, dlatego każdy powinien ją przeczytać.
Argument 1: Książka porusza temat utraty bliskiej osoby
Pierwszym argumentem potwierdzającym moją tezę jest fakt, że mówi ona o tym, jakie problemy wiążą się z utratą bliskiej osoby. Ukazuje to więź Mii i jej dziadka. W czasie jego pogrzebu dziewczyna znalazła kotka, który według niej miał oczy dziadka, kiedy go widziała czuła się bezpiecznie, dlatego wzięła go ze sobą i nazwała Mango. Wierzyła, że dziadek wciąż jest przy niej do czasu, kiedy Mango też nie odszedł. Była bardzo mocno załamana i dopiero wtedy poczuła prawdziwą stratę (ich obu) jakby wcześniej to nie była rozłąka na zawsze. Przedtem nie wiedziała z czym to się wiąże, lecz wtedy to zrozumiała. Myślę, że powyższy przykład udowodnił mój argument, że ta powieść mówi o tym jakie uczucia wiążą się z utratą bliskiej osoby.
Argument 2: Książka przedstawia relacje rodzic-nastolatek
Kolejny argument potwierdzający moją tezę jest fakt, że ta książka wyraźnie przedstawia relacje rodzica i nastoletniej córki. Pokazuje to relacja Mii z jej rodzicami. Zwłaszcza wtedy, kiedy jej mama i tata dowiadują się o jej synestezji, co bała się im powiedzieć przez trzynaście lat, ponieważ przejmowała się ich reakcją. Obawiała się, że będzie powtórka z drugiej klasy podstawówki, kiedy zaczęła mówić o swoich kolorach myśląc, że każdy tak ma przez co ludzie odebrali ją jako dziwadło. Uważam, że powyższy przykład udowodnił moją tezę, że ta książka wyraźnie przedstawia relacje rodzica i nastoletniej córki.
Argument 3: Książka uczy akceptacji różnorodności
Równie ważnym argumentem potwierdzającym moją tezę jest fakt, że można dowiedzieć się więcej o ludziach i o tym, że nie ważne, jak się różnimy, wszyscy powinniśmy być tak samo traktowani. Przedstawia to sytuacja Mii w szkole, kiedy o jej przypadłości (synestezji), dowiedział się każdy. Wiele osób zaczęło z nią rozmawiać tylko po to, aby zdobyć informacje, czy to prawda i jaki ma kolor ich imię. Jedyną osobą, która jej nie pytała był Roger Carson, który był daltonistą przez co nie interesowało go to. Dzięki temu mogła z nim normalnie i przyjemnie porozmawiać i nie czuła się przy tym przytłoczona pytaniami. Moim zdaniem powyższy przykład udowodnił mój argument, że z tej powieści można dowiedzieć się więcej o ludziach i o tym, że nie ważne, jak się różnimy, wszyscy powinniśmy być równo traktowani oraz o problemach z jakimi się borykamy na co dzień.
Podsumowanie - dlaczego warto przeczytać?
Powyższymi argumentami udowodniłam moją tezę, że ta książka posiada wiele wartości, przez co każdy powinien ją przeczytać. Opowiada ona o wielu poważnych tematach, które w naszym życiem się przewijają, lecz rzadko są one omawiane. Chodzi głównie o relacje z drugim człowiekiem o to, aby nie zapominać, że wszyscy jesteśmy ludźmi i mamy tak samo uczucia, dlatego nie powinniśmy oceniać innych ludzi na podstawie plotek. Mia tego akurat doświadczyła przez swoją dolegliwość, na którą tak naprawdę nie miała wpływu. Był tam także poruszony temat straty, który jest równie ważny i czasem nawet jeszcze bardziej powszechny. Często przywiązujemy się do osób lub zwierząt tak bardzo, że nigdy nie jesteśmy gotowi na ich śmierć. Mowa jest tam też o tym, jak trudno nastolatkom czasem powiedzieć coś rodzicowi (coś co mocno miesza im w głowie). Nie wiedzą w jaki sposób i kiedy to wyznać i czy w ogóle jest sens.
Autorka rozprawki: E.B.
Podstawa: „Mango nie mów nikomu" Wendy Mass (oryg. "A Mango-Shaped Space")
📚 Zobacz też inne rozprawki:
- → Rozprawka: Książka, która zmieniła moje życie
- → Recenzja książki dla młodzieży
- → Jak napisać dobrą rozprawkę literacką?
E.B.
Rozprawka na podstawie:
„Mango nie mów nikomu” Wendy Mass
Co to za książka? "Mango nie mów nikomu" (oryg. "A Mango-Shaped Space") to powieść młodzieżowa Wendy Mass o dziewczynie z synestezją - rzadką cechą, która sprawia, że widzi kolory przy dźwiękach.
Charakterystyka głównego bohatera filmu pt. „Popiół i diament” w reżyserii Andrzeja Wajdy
- Szczegóły
- Kategoria: Ludzkie losy w literaturze
Maciek Chełmicki to główny bohater filmu pt. „Popiół i diament” w reżyserii Andrzeja Wajdy. Reprezentuje pokolenie Kolumbów. Jest to dwudziestokilkuletni młodzieniec. Chłopak jest samotny, brakuje mu domu i rodziny. Mimo zakończenia wojny ciągle dostaje polecenia od przełożonych podziemia. Ma rozkaz zabić członka PPR - Szczuki.
Esej - Czy pamięć pozwala nam wystrzegać się błędów?
- Szczegóły
- Kategoria: Ludzkie losy w literaturze
„…Dziś jest wczorajszą przyszłością, a jutro już za dwa dni będzie przeszłością - tajemniczo mówi Podróżnik.
-Dlatego trzeba pamiętać. Pamięć pozwala nam wystrzegać się błędów, a powtarzać to, co się udało. Rozumiesz? ...”
Marcin Szczygielski - "Arka Czasu"
Rozważ podane zdania w formie eseju
Pamięć to “zdolność do rejestrowania i ponownego przywoływania wrażeń zmysłowych, skojarzeń, informacji, występująca u ludzi, niektórych zwierząt i w komputerach.” Pamiętamy to, co było godzinę temu, wczoraj, miesiąc temu, a nawet kilka lat temu. Jest to niezwykła umiejętność, która pozwala nam się uczyć na podstawie doświadczeń. Nie zawsze jednak udaje Nam się odtworzyć, to co się działo w przeszłości. Pozostają już tylko wspomnienia, a my wciąż popełniamy kolejne i kolejne błędy.
Charakterystyka Jacka Soplicy - od Wąsala do Księdza Robaka | Pan Tadeusz
- Szczegóły
- Kategoria: Ludzkie losy w literaturze
Jacek Soplica to bohater poematu epickiego Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz”. Był bardzo ceniony, chociaż nie był na najwyższym stanowisku szlacheckim (był przedstawicielem średniozamożnej szlachty). Przyjaźnił się z sędzią Soplicą, a spór toczył z Horeszkami, ponieważ ze złości i zazdrości przed laty postrzelił Stolnika Horeszkę.
Czytanie książek, a wyobraźnia - jak literatura rozwija kreatywność?
- Szczegóły
- Kategoria: Rozmyślania
Czy czytanie książek rozwija wyobraźnię?
Trudno sobie wyobrazić, jak wyglądałoby życie człowieka, gdyby na świecie nie było książek. Nie marzyłby on o niestworzonych rzeczach, nie wymyślał śmiesznych historyjek, ponieważ byłby ciągle realistą a w jego głowie nie działoby się zbyt wiele. Czytanie książek to doskonały sposób na rozwijanie kreatywności i wyobraźni. Postaram się udowodnić, dlaczego warto sięgać po literaturę, przytaczając kilka kluczowych argumentów.